Aan de tweede afdeling ontleent de bundel zijn titel. Enig speurwerk op Taalweb Frysk leert me dat het zoveel betekent als: men moet niet alles op één kaart inzetten. In combinatie met de gedichten krijgen die woorden er echter nog een betekenis bij: scheer niet iedereen over één kam. Sterk klinkt hier het engagement:

Lês fierder by Vicky Francken  op de side fan Tsead Bruinja… Lês fierder

Nashville. Yn al syn trystens dat der blykber noch in hiele kliber folk is dat krekt mient te witten wat God allegearre wol net bedoeld hat moast ik der ek om glimkje.

Want in aardich soad fan datsoarte folk is ek poer op drank, telefyzje en ynternet tsjin. Dêrom ha se dat yn it hok. Benammen yn Seelân, op ‘e Feluwe en mooglik ek yn Gaasterlân (en Drachten, Dokkum en Frjentsjer?). Wa wit wat der yn dy hokken allegearre noch mear bart?

Lês fierder by Daam… Lês fierder

De frije dagen om kryst en âld & nij hinne setten goed útein mei Bohemian Rhapsody. Dy film oer de band Queen, mar benammen oer de sjonger dêrfan, Freddie Mercury, wie in moaie en bytiden emosjonele start fan in perioade fan feestjes, fan it lêzen fan goeie boeken en it hawwen fan toffe petearen en in protte dom praat. Queen wie de prelude fan in tiid sa’t je dy graach ha wolle. Mar krekt sa’t de produksjes fan bygelyks Walt Disney neat mei it echte bestean te krijen ha, luts de realiteit har ek neat fan ús smoute perioade oan.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

Dat liet, ‘Ik wie smoar’ fan Oele Plop, dat is de nije nûmer 1 fan de Fryske Top 100 fan Omrop Fryslân. Dat ha we âldjiersjûn allegearre hearre kinnen. In ferbjusterjende útkomst fan wat tûzenen minsken fine as it om moaie Fryske lieten giet. Ik koe it liet eins net en dat fernuvere my, om’t ik mien wol aardich op ’e hichte te wêzen. Dat falt likegoed net ta, want we keapje gjin lp’s mear, gjin cd’s. Wy moatte it ha fan Spotify, fan You Tube en fan wat we op Omrop Fryslân hearre en sjogge. Doe’t ik it eigen listje fan fiif nûmers ynfolle, wie ’k al ta te konklúzje kommen dat ik de Fryske lieten eins te min op Omrop Fryslân hear en dat ik se dus ek hieltyd minder goed ken.… Lês fierder

Begjin ferline jier wiisde myn freondinne my derop dat ik aardich wat spoaren neilit by it iten. Sok nijs is foar my net konfrontearjend, ik doch it al myn hiele libben. As bern lei der altyd in grutte ‘U’ om myn itenspanne, dy’t it hagelwite tafelkleed mei de dei mear besmodske – om jo tsjin te sizzen, sis mar. Fan snein oant en mei tongersdei leine der jirpels, griente en fleis omhinne, op freed makaroni en op sneon fan alles in bytsje.

Lês fierder by Jaap Krol… Lês fierder