‘Weidum. Volksvermaken.’ (l.û.), ±1903–1905. Ljochtdruk, 90×139 mm. Utjûn troch Arjen Roorda, Weidum. Poststimpels Weidum 26-08-1905, Bussum 26-08-1905 en Amsterdam Centraal Station 29-08-1905. Ferstjoerd oan Johannes de Vries, Bussum/Amsterdam, troch ‘Coos’, ‘Thea’ en ‘Bertus’.

Weidum fiert feest. Boppe de Greate Buorren hinget in mânske flagge. In grutte kliber folk stiet te sjen nei twa manlju dy’t elk in jok mei twa kuorren drage. Tusken harren yn, midden op ’e dyk, stiet in taffeltsje; der liket in flesse op te lizzen op in ferheginkje. De man rjochts, mei in silinderhoed op ’e holle, bringt sa te sjen mei de hân wat nei de mûle.… Lês fierder

Justerjûn tsjin tolven seach ik op de tv in ôflevering fan Ancient Aliens op History Channel. Yn dat programma wurde archeologyske fynsten besjoen yn de kontekst fan de fraach oft se fan bûtenierdske komôf wêze kinne. It antwurd is yn Ancient Aliens altiten: yes!

Tûzenen jierren âlde stienformaasjes, oerbliuwsels fan stêden op de boaiem fan de see, klaaifigueren dy’t op astronauten lykje, oarsprongsferhalen út ferskate godstsjinsten, in oare ferklearring as kosmonauten bestiet yn Ancient Aliens net. Sels Erich von Däniken komt op argyfbylden foarby. Hy is de skriuwer fan it boek Waren de Goden kosmonauten, dat ik as puber ris liende fan in hippy.… Lês fierder

Wat een rotweer vandaege. Langdurig regen en et wodde hier hooguut 15 graoden. Zo kan et halfwollen hemd wel an en de Duutse laekens op bedde. Mar… morgen wodt et beter. Daor moe’n we dan van profiteren. Veurdat de regen vandemorgen begon wa’k al henne-en-weer naor Wolvege west. Ik hebbe de lienfiets weerommebrocht en mien eigen fiets weer ophaeld. Daor is een ni’j aachterviel inkommen, omdat de fiets almar deurtrapte. Wat een argernissen. Hopelik is dat gedoe now over. Over een weke moe’n de spaeken nog opspand wodden.

Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder

’t Oasde, ik sâg hest niks en had gyn bezine meer. Ik most ’t eerste ‘t beste tenkstasjon an, âns sou ik de bestimming niet hale. Een overheersende gedachte: ik gaan dwaildeurnat worren. Ik had de daags derfoor beter oplette motten. Wij doen allegaar ôns best, perbere met te draaien, de feule bâlen fan ’t leven hoog te houwen, maar d’r glipt je altyd wat deur de fingers. Fooral at je ’t niet brúkke kinne, tidens ’n oasboi, op pâd na… Ja, na wat aigenlik, en werom? Die gedachte kon ik d’r niet bij hewwe.

Lês fierder by Stichting Bildts Aigene… Lês fierder

Hoe lees je in hemelsnaam een woord als *dʰugh₂tḗr

Ik heb het hier vaak over het Proto-Indo-Europees (PIE). Dat is de gemeenschappelijke voorouder van het Nederlands, Latijn, Grieks, Russisch, Iers, Perzisch, Sanskriet, en nog een hoop andere talen.

Het PIE is nooit op schrift gesteld en bestaat dus alleen als taalkundige reconstructie – een wetenschappelijk huzarenstukje.

Om deze gereconstrueerde taal te begrijpen, of in elk geval te kunnen lezen, moet je een aantal symbooltjes kennen. De belangrijkste heb ik hier in logische volgorde onder elkaar gezet. Het zijn er minder dan je denkt!

Lês en sjoch fierder by Aron Groot op Neerlandistiek… Lês fierder