13 meie – 17.00 – De laeste weken kree’k twie aorige tiedschriften in de busse. Et Drents letterkundig tiedschrift Roet en een themanommer van De Ovend. In et veurjaorsnommer van Roet staon o.a. mooie Nederlaanstaelige gedichten van Marga Kool en een verhael in et Westerkertiers van Tonko Ufkes. Tonko wun vleden jaor mit zien verhael De bonte vliegenvanger de Duutse Freudenthal-Pries.
Lês fierder by Johan Veenstra
Wek yn ‘e rivier is een knap opgebouwd boek dat laat zien dat over de (rol van) de Tweede Wereldoorlog telkens opnieuw geschreven kan worden. Het gaat over een gezin dat door de oorlog verscheurd wordt, verteld door de broer die zijn hele leven lang in de schaduw denkt te staan van zijn zes jaar oudere broer Ake. De twee broers zijn de hoofdpersonages in het verhaal. Dat heeft als nadeel dat beide personages niet helemaal uit de verf komen. Aan de andere kant zou je kunnen zeggen dat juist de raadselachtigheid die beide personages houden doordat niet alles verteld wordt of kan worden, juist een pluspunt is.… Lês fierder
Ik siet by
Mona Lisa
Op bêd
Laitsja Mona
Lisa laitsja
Hja lei en lake
Wêrom lakest
Gioconda la
La lakest Mona
Is der freugde
Te sjen op
Jo emojibekje?
Tusken lekkens
Lakest dy dea
Mei bêdeguod
Glimkjend yn’e kiste
It is moai
Dyn antilit
Lit ik
Yn ’e ploai
Tinkst dat
Myn masterhân
Himsels net rêdt?
Sil ik sitte foar dy?
Ald model krakelee
Fâlden op dyn bêd
Dýn portret
Lykwols drûch
Komt nea ôf
Pinsiel, doek?
Nee, in ein tou… Lês fierder
Letterkundig onderzoek toont aan: Schrijven was altijd al schnabbelen
(Persbericht Universiteit Utrecht, Radboud Universiteit, Tilburg University, Universiteit van Amsterdam en Universiteit Antwerpen)
Veel kunstenaars en mensen die in de kunstensector werken, dreigen in de problemen te komen nu voorstellingen en festivals zijn afgelast. Voor schrijvers, zou je kunnen denken, speelt dat minder. Ze kunnen immers verder schrijven aan hun boeken, en boeken kunnen verkocht worden. Uit recent letterkundig onderzoek van de Universiteit Utrecht, de Radboud Universiteit, Tilburg University, de Universiteit van Amsterdam en de Universiteit Antwerpen blijkt echter dat schrijvers door de eeuwen heen altijd verschillende klussen met elkaar hebben moeten combineren: zij kunnen niet alleen van het schrijverschap leven.… Lês fierder
Otto-Jan Stemerdink, kammeraat en buorman sûnt hiel wat jierren, hat sa’n masyntsje dat er twa kear yn de wike in setsje oer it hiem fan syn bungalow hinnewerje lit om it gers te meanen.
‘Wol it wat slagje, Otto ?’, freegje ik oan it ein fan de moarn. Ik leun tsjin it skud fan wjerskanten mei myn fjirde of fiifde prosecco yn ’e hân, want fan ’e middei sil neffens Pyt it waar flink feroarje en as Pyt soks seit dan moatte wy der foar op klear wêze.
Lês fierder by Lomme Schokker… Lês fierder
IM Bartle Laverman, Jarenlang zag ik hem ’s morgens bijna dagelijkse op het station Sneek-Noord. Hij arriveerde op een klassiek zwart rijwiel. Woonachtig in een boerderijtje aan de teen van de Griene Dyk, gelegen op één van de laatste stukjes open Butlân van het Sneekermeer. Laverman had zijn hiem verdicht met bos. Een karakteristieke verschijning als persoon: schichtige man, lange zwarte jas, lange haren. Onderstaand blog-item over hem uit 2011 in reprise.
Lês fierder by Anske Smit… Lês fierder
It twadde priuwke fan de bondel Do draachst de leafde oan is yn de rubryk Utljochte op Sirkwy te lêzen. It is in fers fan de jonge dichter Joël Hut (1995) yn de bondel. De blomlêzing befettet fragminten fan poëzy en proaza mei lesbyske, homoseksuele, biseksuele, transgender-tematyk. It giet dêrby net om hoe’t de skriuwer him- of, de skriuwster harsels definiearret, it giet om hoe’t in tekst him lêze lit, om hoe’t de redaksje dy tekst lêzen hat, nammentlik mei de rôze bril op.
Lês fierder by Sirkwy… Lês fierder