Schrijfster Aggie van der Meer (92) bericht dagelijks over de coronacrisis vanuit het Bolswarder woonzorgcentrum It Menniste Skil. Vandaag: ,,Mensen zijn stil.’’
Geschenken uit de hemel met een boodschap voor de aarde: het kan, yes we can, wir schaffen es. In Fûns, Warns, Goaiïngahuzen, Earnewâld, Lauwersmar, Warkumerwaard en tusken Swarte Harne en Holwert ha de wachters yn it fjild it even preaun: ljurkjes, oankundigers fan ’e nije tiid.
Lês fierder by de Ljouwerter Krante… Lês fierder
Hast it al heard?” seit in buorfrou, “Alle duorren geane ticht en op slot. Earst fanne wike de sietduorren fan it gebouw, en no de haadyngong.”
Lês fierder by Tiden hawwe tiden… Lês fierder
By in bestelling LED-panielen krigen wy lêstendeis in Google Home Mini kado. It like op in aardich moai lûdbokske. Dat wie it ek, mar nei in djipgeande stúdzje bliek it tagelyk ek in soarte fan fernimstige robot te wêzen, teminsten, it koe op gehoar kommando’s útfiere. Ast tsjin him rôpst: ‘Hee Google, spylje muzyk ôf’, dan socht er wat út de playlist fan Spotify en spile it ôf. It wie sels mooglik dat ding in opdracht te jaan om it ljocht oan of út te dwaan en de ferwaarming heger of leger te setten. Ik wie ferbjustere en soks sei hiel wat oer my, want de earste de bêste tûke telefoan koe itselde.… Lês fierder
Goed tweintich jier lyn moat it wêze dat ik de geiten fuort dien ha. Dy kringen brieken hieltyd út. Op himsels wie dat it alderslimste net mar dan moasten de buorlju der efteroan te jachtsjen om’t se it altyd krekt diene as ik net thús wie. Geiten binne mislike bisten om efter in stek te hâlden.
Dêr moast ik al efkes oan tinke no’t se by de âlderein ek mei stekkeboel begjinne. Net om dy âlderein te kearen mar al om har geiten dy’t miene dat alle regels allinnich bedoeld binne om te narjen en se dy goed omsile kinne oft se net oan it tsjoar sitte.… Lês fierder
*
De neisimmer is ’t lichtste part fan ’t jier;
de swierste, hytste dagen bin almeast ferfongen,
mei ’t merkefolk de dýk út songen.
It hok yn ferplakket de boer it farske strie.
Dat pript mij. Dat stekt my wer oan,
as freget men in âlde simmer nei syn leafste,
allerbêste, moaiste, leukste, earste
spylfaam – en de simmer swijt, en hat it bedoarn.
Lês fierder by Abe de Vries… Lês fierder
Yn novimber skreau ik der ek al oer: as ik der de tiid foar ha, doch ik ûndersyk nei it Tesselsk, it eilândialekt fan myn famylje. Ik wurkje oan in swier boek, dêr’t alles wat ik oan Tesselsk fûn in plak fine sil, en ek wat ik net fûn en net wis wit. Mear as Tesselsk sil der yn komme, ik krij it ek oer oare dialekten, dy’t oan Tesselsk besibbe binne, en oer it Frysk.
Jild fertsjinje ik der eins net mei, it is in projekt njonken myn wurk as tekstskriuwer, mar ik doch wol „Taalpraatjes” en ik haw ek boekjes oer it Tesselsk skreaun, sa’t ik der dochs wat oan oerhâld.… Lês fierder
Om et middagure henne kwam Eddy van der Noord van uutgeveri’je Louise uut Grou hier an de deure. Hi’j brocht me een exemplaor van et schitterend uutvoerde boek Iisbaan yn ’e maaitiid. Et boek is klaor! Een boek mit foto’s van Baukje Venema en schilderi’jen van Hendrik Elings. De foto’s bin in zwat/wit, de schilderi’jen in kleur. Zi’j hebben iesbaenen in de meitied op petret zet en schilderd. De iesbaene van Ni’jlaemer staot d’r ok in! Butendat hebben elf dichters gedichten veur et boek schreven.
Lês fierder by Johan Veenstra (28-03-20)… Lês fierder