Dichter Geart Tigchelaar ûndernaam in fytsreis fan in moanne as fiif, seis troch Europa. Ditkear fytste er tegearre mei de faam. Hy wie fan doel om foar Ensafh yn alle lannen dêr’t hja kamen in proazagedicht te skriuwen. Hjirby de fjirtjinde, dy’t yn Roemenië skreaun is.
Foto: Geart Tigchelaat
De guit nimme
Beide âldelju hâlde yn ´e regel likefolle fan (al) harren bern. Dat hoecht net te betsjutten, dat soks fan dy bern ek sa field wurdt. In bern kin inerlik fiele dat in broer of sus de pree hat. It kin fansels ek wêze dat ien fan ´e âldelju net (rjucht) by steat is syn of har leafde te toanen.
Idealiter seit sa´n bern yn it lêste gefal by himsels “Dan mar net, ju! Ik sil my der net om fergrine, want it libben is al sa koart!”, nimt de guit en folget syn eigen libbenspaad.
Lês fierder by Jaap Slager… Lês fierder
Er zijn dit jaar voor het eerst meer kinderboekenschrijvers dan kinderen. Dat meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). Ouders en boekenwinkels luiden de noodklok.
Lês fierder by De Speld… Lês fierder
Louis le Roy wie foar my yn myn jeugd in bekende foarbygonger. Dat wol sizze, hy wenne oan de Prins Bernardweg en wy wienen thús boer oan de Marijemuoiwei, beide yn Oranjewâld. Le Roy wie in aparte ferskining, je soene him flamboyant neame kinne. Mar dêr wennen mear fan yn it doarp. In strieljagerpiloat, in pottebakster en in bankdirekteur dy’t mei de hûn troch de bosk skarrele wylst er de krante lies en dus geregeld tsjin in beam oan rûn. It wie in moai plak om op te groeien.
Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder
Yn ‘Leon & Juliette’ rekonstruearret Annejet van der Zijl in wierbarde njoggentjinde-iuwske leafdesskiednis dy’t alles treast wie, oant de ferjitnis ta. Hy wie in jonge Nederlanner dy’t syn ferearme heitelân ûntflechte wie om kapitaal op te bouwen yn de Nije Wrâld. Sy wie in swart famke yn in maatskippij dêr’t immen lykas sy net mear wurdich wie as in ûnmûnich stik fee dat nei goedfinen kocht en brûkt wurde koe.
Lês fierder by It Nijs… Lês fierder
It lêste dat ik ferline jier skreau, wie dat ik oan in opdracht wurke. Dy is no klear, it boek is nei de foarmjouwer en ik bin o sa benijd hoe’t it wurde sil. In manuskript mei allinnich wurden, myn eigen, is hiel wat oars as it boek dat úteinlik by de drukker weikomt. Benammen as der yllustraasjes, of yn dit gefal foto’s, yn steane. Wat docht de foarmjouwer mei watsto oanlevere hast? Spannend!
Lês fierder by Hanneke de Jong… Lês fierder
Dus foar de froulju (of manlju) dy’t leaver ek net nei de spoartskoalle geane mar al mear bewege moatte: Net stinne, mar springe!
Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder