
Dit is it lêste gedicht fan Timofei Sofer. Syn pinne is leech…
… Lês fierder
Anne Feddema syn gedichten yn de papieren edysje fan ensafh ‘Túnfers’, nû 4-2024, s. 24 en ‘Signo de interrogación’, nû 3-2024 s. 5, binne binne net alhiel korrekt werjûn.
Hjirûnder folget de goede ferzje fan de twa gedichten.
Túnfers
Ik sjoch: ik bin
Dit skriuwen
Mear as
In jier lyn
Al begûn
Op dat stuit
Wie oanset
En ynhâld
As tún sels:
Geranium
Bjirk
Ljocht
Klyster
Skaad
Nei in goed jier
Is dat der
Allegear noch
Mar it wurdt no
In oar fers
Stadich dochs
In oare ik
De timelapse kamera
Fan myn libben
Sjit wolkens,
Ljocht en skaad
Hieltyd flugger
Om my hinne
Signo de interrogación
Hoefolle hearehombres
Yn Spanje, soene der noch
Burdsjes hawwe lykas
Fernando Rey?… Lês fierder
fragen op libben en dea
teplak yn it hûs fan ’e hear
op ’e terp fan sondel
stiet in kiste foaryn tsjerke
achteryn dogge knol en ik
krekt as sokrates
dy dei in flinke sint
yn it filosofys ponkje
hoest mei dij seit knol
ik kich en sis nei fermogen
fan ’e bank kloaten fan ’e bok
knol set mij teplak en seit
mar better as mei kobus
op it hôf fan sondel
lizze we it omskot fan ’e dichter
tichter noch bij god as ik
en safolle wit ik wol fan knol
en mij: wij sykhelje noch frij
aardich as in jefte fan it libben
bij de kofje en de keek
sjoch ik knol net mear
wylst kobus yn ’e himel
de moaie bút oan stjerren
al lang en heech fersilvert
letter jou ik thús
myn lêste pinning oan
in wilsferklearring út… Lês fierder
myn dochter appt my krekt in fideo troch
se is te riden op ’e iisbaan fan doorn
fan ’e kant ôf krij ik it winterbyld te sjen
ridende minsken oaren dy’t opbine
de kamera liedt my de hiele baan oer
moai swart iis bewyskes snie oan ’e rânen
sinneskyn beammen keal tsjin in blauwe loft
tritich sekonden lang prachtige bylden
dy’t my djip reitsje dy’t ik koesterje sil
de iennichste dei eins datst op redens kinst
ik bin út ’e skroeven al ryd ik net mear
hjir yn loenen leit amperoan in flueske
by sterk iis soene wy oerallich wêze
yn de auto op ’e plassen ta sette
om nei de riders de iiswille te sjen
fûl yn sûkelarjemolke te blazen
de âlderwetske winters fan foarhinne
oan ien wei ride mei de oare doarpsbern
ride op it bûtlân it wartensterwiid
ûnder de hege brêge troch de rochsleat
del op ’e krúswetters oer skerpe skossen
oer barten yn it soal fan ’e greft hinne
de lokjende âlde feanen temjitte
dy pettewrâld mei oeral spegelglêd iis
en no tink ik op de ynlikste wize
ek oan avercamp syn winterlânskippen
syn santjinde-iuwske reedrydtafrielen
dy sa yntime wrâld ferlies ik my yn… Lês fierder
Der leit in hichte
Yn Andalusysk lân
Bekend as De Yndiaan
Fier foar Kolumbus
Lei dy hichte der ek al
Miskien wie dy namme
Doe gewoan De Pake
Of sokssawat
1492 wie faaks
In goed jier foar
Spaanske pakes
It wie in striemin jier
Foar de yndianen.
Foto: Anne Feddema