Fersen
Kom oerein krij myn matras
Kom oerein krij myn matras
Ik tocht:
Yn ’e drôve dream
Koe ik net sliepe
Kaam oerein gong
Op yn finsterljocht
It wie tiid
Myn matras
Sûnder lea
Leit allinne
Tusken pún
Under stjerretekken
By nije sinne
Myn matras
Sleep nei sliep
Stil yn frede
Yn ivige frede.… Lês fierder
Bukowski
It kin oars
Fan dy fersen
Dy’t begjinne mei:
Doch dit
Doch dat
Fan dy tsien
Geboadenfersen
Sjoch hjir
Sjoch dêr
It is sa en sa
En sa en sa
Krite, stinne, kleie
Net te hurden
Dy waffelwurden
Opdolde kolder
Kwasy opropkrêft
Hâld ho
Stopje
Net mear lêze
Net mear skriuwe
Dát soart tsien
Geboadenfersen
Kleie, krite, stinne
Mei dy eamelerij
Sille jo jo
Fersen einigje
Jo moatte der
Nea mei begjinne.… Lês fierder
John Muir
Kenst dat
Yn Sondel rêst Jacobus Smink
Och Kobussy,
ús lytse Gasterlanner
Debussy fan it wurd,
sa gie it hurd
en wiest der al net mear,
mei dyn Quingo ôfslein
nei leanen fan de Hear.
Dyn Q
klonk altyd better
en leuker benammen
as wat de hoanne moarns
al kukeljend bestammere
doe’t Petrus Jezus miskend hie
en de Minske nei de geast
ûntmanne.
Der wurdt ferteld
datsto hjir wiest
mei dyn scootmobyl yn Sleat
en op ’e sydkant rekke bist.
It trotwaar hjir
hat ferrifeljende bannen.
Ik wist fan neat,
ast dat mar witst.
No Kobussy,
do lytse Saint-Exupéry
fan alle wiere poëzy,
krij dyn wurd op en riis
prinshearlik
troch it loftferkear
nei paradizen fan alear.… Lês fierder