It boek joech de skriuwer de skuld derfan
dat er net op fakânsje gie
Do bist in loaie sek dy’t noait ris fan ’e pôle komt
In selsynnommen klimaatfanaat
mei it idioate idee
dat je net fleane meie
Do hast noait tichter by Marokko west
as mei in klompe hasj
Ik kin it net ferneare om de simmerfakânsje
troch te bringen mei dy, it etymologysk wurdboek
en in bulte blastige dichtbondels
Ik wol swimme yn ’e Middellânske See
Sinne fiele op myn siden
en yn de strânbar kokosnútecocktails
sûpe mei in sûchreid
De skriuwer ûnderbruts it boek
Ik ha dy mear as ien kear foarsteld
om tegearre nei it hunebed yn Havelte
of te kuierjen yn de Keale Dunen
Ik ha ek faak genôch frege
oftst mei wolst te fiskjen
yn de Feinsumer Feart
Wurdt dêr net krekt warskôge
foar in grouwe laach blau-alch
en pfas-fersmoarging
by de fleanbasis wei
sei it boek obsternaat
Ik ferfeel my dea by dy fiskerij fan dy
De iennichste kear dat ik it moai fûn
Wie doe’tst dy stutst
oan in stikelbears
Moandeitemoarn flean ik nei Mallorca
om te feesten mei reisgidsen, thrillers en flutromans
Ik stjoer dy wol in kaart

 … Lês fierder