wurd ik frege wêrom’t ik yn ’e bergen delstrutsen bin
ik glimkje en antwurdzje net – myn hert hat it hjir nei ’t sin
pjiskeblossems driuwe op it streamende wetter hinne
dit is net de minskewrâld mar dy fan in oare sinne
oersetting/bewurking: Piter Boersma
(De oersetting/bewurking berêst net op it Sineeske orizjineel, mar is makke op basis fan de frije oersetting fan W.L. Idema dy’t stiet yn syn standertwurk Spiegel van de klassieke Chinese poëzie. Li Bai libbe fan 701-762.)… Lês fierder
Elmar Kuiper (1969) is dichter, filmmakker, byldzjend keunstner en psychiatrysk ferpleechkundige. Syn nijste Frysktalige dichtbondel ‘Granytglimkes’ is krekt ferskynd by útjouwerij Bornmeer. In goede reden om him op te sykjen yn Húns, dêr’t er wennet mei freondinne Saskia en harren fjouwer bern.
Wat kinst kwyt oer dyn nije bondel?
Elmar: ‘Mei dizze poëzy stean ik mear yn de wrâld. Foar it grutste part binne it emosjonele fersen en ik jou my dêryn frij bleat. Under it skriuwen boarre ik in âlde, djippe gefoelslaach oan en ik koe dy laach mei poëtyske taal nei de oerflakte helje. Dochs fielde ik my as in kat dy’t de neils skerpe.… Lês fierder
Wa kin der no net type? Yn hokker húshâlden stiet no gjin kompjûter!
Dat wie eartiids oars. Ik wit gjin famylje út myn jeugd dêr’t in typmasine stie. Myn earste typmasine kocht ik op in feiling fan de Domeinen yn 1972. Ik hie net op de sichtdagen west, ik rûsde mar wat. Foar 75 gûne, krige ik trije masines, by de ien sieten de letterstangen alhiel yn ’e knoop, de oare wie yn in minne algemiene kondysje, de tredde wie goed. In bakbeest fan in ding, in Remington út de jierren ’50. Bytsje oalje deryn en ik koe type. Dat wie needsakelik wurden troch in dosint Sosjology, dy’t it wegere om hânskreaune stikken te akseptearen.… Lês fierder
nee it is net it lot fan de minsken dat ús wat bomt
slim yn noed sitte wy oer hoe’t it mei de hannel komt
wy moatte wol achter de opposysje oanrinne
nee wy sizze net dat wy opportunisten binne… Lês fierder
ik krige inkeld ris in oanknopingspunt
benammen by de earste rigel
dan komt de hiele wrâld jin yn ’e mjitte
mar ik kin der net safolle mei
as it der op oan komt is de kime tichtby
it perspektyf hieltyd wer oars
ik kin der neat mei
nee it slagget my net
ik kaam wol oandwaanlike bylden tsjin
sa as in stien dy’t praat
in byljende hûn op in geitewollen sokkel
in man fan rubber mei ekstereagen
mar troch de bank nommen hat er
fierste min selskrityk ik bedoel
de skriuwer mei syn útwrydske
gewichtich lykjende mar bûten de
stokken springende moderniteiten
it stelt gjin kloat foar
ik besykje ferbannen te lizzen
mar moat dat eins net dwaan
we libje no yn in tiid
dat orizjinaliteit hast in twang is
fernijing is dêrby de eask
der binne ek skriuwers dy’t wol
in konkrete boadskip oerbringe
ek ik wol úthâlde dat fersen
benammen ornearre binne
om te kommunisearjen
sa’t ik al sei
ik kin der net safolle mei
dizze wrâld is feitliks sa lyts
as in stip op in ingeltsje
de skriuwer wol ynteressant wêze
ja kuiper ik ha it oer dy
ik krige inkeld ris in oanknopingspunt
benammen by de earste rigel… Lês fierder
Sûnt koart sit, om ús nammebekendheid wat te fergrutsjen, jo favoryt tydskrift ensafh op netwurkwebside Facebook. Facebook, dat is Ingelsk. It is frijwat dreech om it oer te setten yn it Frysk, nei myn betinken. Antlitboek? Brr… Hassesboek? Is eins Stedsfrysk en in bytsje te rûch foar de measten tink, ik fyn it wol aardich, mar it kin faaks noch better. De yn ús lân meast gongbere ‘oersetting’ kin ek yn it Frysk brûkt wurde: Feestboek, mar dat slacht fansels nearne op.
Ik, as persoan, as minsk dus sis mar, haw in jier by Facebook wei west, om’t ik it eins mar neat fûn, ik seach de mearwearde net.… Lês fierder
Wêrom rin ik altyd oan ’e ein fan it seehaad ta? Ik sil ommers gewoan weromrinne. Foar Piet Paaltjens lei dêr in boat klear: ‘Hy wie it sels, de weiwurden mar ûnstjerlike Piet Paaltjens …. ‘Piet!’ gûlde ik foar de tredde kear en sprong, dwars oer de triennen dy’t my ûntrôlen, op him ôf.
Te let. Doe’t ik by it pealwurk wie, wie Piet al yn in boat stapt en glied hinne yn ’e rjochting fan Skiermuontseach. Ik woe achter him oan springe en him achternei swimme, mar seach fan dat foarnimmen ôf, want it kaam my yn ’t sin dat ik, as ik it wetter yn gean, foar de gewoante ha om te fersûpen.’… Lês fierder