Desiderius wie hiel tefreden mei himsels dat er krekt op ’e tiid de oerstap nei de nije machthawwers dien hie. Miskien wie it in te koarte-termyn redenearring, mar wa koe yn ’e takomst sjen? Hy hie der yn alle gefallen gjin nocht oan en bring de rêst fan libben yn in grot mei traljes troch, om it oer de wiere dea mar net te hawwen. De mannen rûnen bylâns de fruihôf nei in grutte grot dy’t derút seach as de manljusferbliuwen fan de striders foar it wiere leauwe, sis mar de wjergader fan wat kantoaren en merkwurking yn ’e westerske wrâld binne.… Lês fierder