In bytsje keunstner hat fansels in krupsje dy’t him, har, of it, yn ’e wei sit. No haw ik der noch hieltyd muoite mei om mysels KEUNSTER te neamen, mar ik haw al in krupsje dy’t my op dit stuit behoarlik yn ’e wei sit. Efkes kort troch de bocht: ik haw in gat yn it tromflues fan myn rjochterear en bin der ek aardich dôf oan. No wolle jimme witte: hoe is dat kaam Feddema? Of net, kin ek no? Net fierder lêze dan, mar dan misse jimme al in ‘ûngelokken-yn-en-om-it-hûs-horrorferhaal’. It wie freedtemoarns, njoggentweintich novimber, op myn atelier. Ik wie hiel betiid al yn ’e sportskoalle en hie dêr ek dûst.… Lês fierder

Ja lêzers, it deistich libben. It is gauris wat. Jo komme fan bêd, as dat slagget en dan … folje mar yn. Dat ûnbidich grutte kleurboek dat nei de namme ‘Libben’ harket, leit fol blide ferwachting klear foar jo persoanlik ferskaat oan bûnte potleaden. Ja, ja … dat liket derop, mar as we de poëtyske metafoaren efkes litte foar wat se binne dan bliuwt der, útsein foar de ‘action heroes’ ûnder ús, meastal in behoarlik oantal pisbleke oerkes oer. No wol ik it eins net hawwe oer hoe’t oare minsken de dei dan al of net trochkomme, want dat wit ik fansels net fan elkenien.… Lês fierder

Ien fan ’e foardielen fan it hawwen en skriuwen fan in kollum is dat je sa no en dan ris kwyt kinne wat jo werklik yn ’e besnijing hat of hân hat, foar in koartere of langere perioade. Eamelje sûnder skamte en wêrom ek net? Faaks hat in oar der ek noch wat oan.
Dit giet oer myn byldzjend keunstnerskip. (It Narreskip fan Jheronimus Bosch … en mar fergees happe nei de koeke). Dit skip is al mear as fjirtich jier ûnderweis en in haven komt noch altyd net yn sicht. Wat dat oanbelanget hat myn keunstnerskip wol oerienkomsten mei it omdoarmjen fan de klassike held Odysseus, jim witte wol, dy fan: gjin Home Run foar Homerus.… Lês fierder