Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Oan de sinnegod / Dem Sonnengott

logo.ensafh

 

Oan de sinnegod

Wêr bisto? dronken jokket de siele my
Fan alles fan dyn wielde, want nyskes wie ’t,
Dat ik it seach, hoe’t, wurch fan syn
Reis, de oanbidlike goadejonge

De jonge lokken baaide yn ’t wolkegoud;
En no noch eagje ik as fansels nei him;
Mar fier is er nei fromme folken,
Dy’t him noch earje, hinnereizge.

Dy leavje ik, ierde! ommers, do treurst mei my!
En ús fertriet dan omslacht, as bernesmert,
Yn slommersliep, en sa’t de winen
roetse en reauntsje yn ’t snarespul,

Oant him de masterfinger in moaier toan
Untlokt, sa boartsje dize en dream om ús
oant de beminde wer ferskynt en
Libben en geast har yn ús ûntstekke.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, André Looijenga

Doe’t ik lytsjonge wie… / Da ich ein Knabe war…

logo.ensafh

 

Friedrich Hölderlin

Doe’t ik lytsjonge wie…

Doe’t ik lytsjonge wie,
rêde in god my faak
fan ’t geraas en de roede der minsken,
doe boart’ ik feilich en goed
mei de blommen fan ’t fjild,
en de koeltsjes fan it swurk
boarten mei my.

En sa’tsto planten
it hert ferblidest,
wannear’t se nei dy ta
de teare earms útstrekke,

Sa hast myn hert ferblide,
heit Hêlios! en allyk Endymiôn
wie ik dyn leafste,
hillige Luna.

O al jim trouwe
freonlike goaden!
dat jim wisten,
hoe’t jim doch myn siele leafhie!

Ek al rôp ik doe noch net
jim by namme, ek jim
hjitten my nea, sa’t de minsken har neame,
lykas koene s’ elkoar.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Hyperions Schicksalslied / Hyperions Needlotsliet

logo.ensafh

Hyperions needlotsliet

Jim rinne boppe yn ’t ljocht
Op sêfte boaiem, sillige geniën!
Glânzjende goadeloften
Reitsje jim licht
As de fingers fan harpspylsters
Hillige snaren.

Needlotfrij, as de sliepende
Poppe, sykje de himelsken;
Sedich skûl
Yn de skrutele knoppen,
Ripet ivich
Harren de geast,
En de sillige eagen
Sjogge yn stille
Ivige klearens.

Mar ús is beskikt dochs,
Om nearne ek mar te rêsten,
Se falle, se stoarte
De lijende minsken
Blynlings fan de iene
Oere yn de oare,
As wetter fan klippe
Nei klippe ta smiten,
Jierrenlang yn ’t ûngewisse omleech.

Oersetting: Piter Boersma

Hyperions Schicksalslied

Ihr wandelt droben im Licht
Auf weichem Boden, selige Genien!… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

It ûnferjoulike / Das Unverzeihliche

logo.ensafh

 

It ûnferjoulike

Asto freonen ferjitst, asto de keunstner húnst,
En de djippere geast min en ferkeard begrypst,
God ferjout it, mar steur dochs
Nea de frede fan minnenden.

Oersetting: Piter Boersma

Das Unverzeihliche

Wenn ihr Freunde vergesst, wenn ihr den Künstler höhnt,
Und den tieferen Geist klein und gemein versteht,
Gott vergibt es, doch stör nur
Nie den Frieden der Liebenden.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

De skynhillige dichters / Die scheinheiligen Dichter

logo.ensafh

De skynhillige dichters

Jim kâlde húchlers, sprek fan de goaden net!
Jim ha ferstân! jim leauw’ net oan Helios,
Noch oan de tongerder en seegod;
Dea is de ierde, wa soe har tankje? −

Ien treast, jim goaden! sierje jim dochs it liet,
Al is út jimme nammen de siel ferdwûn.
En is in grutter wurd fanneden,
Memme natuer! dan betinkt men jimme.

Oersetting: Piter Boersma

Die scheinheiligen Dichter

Ihr kalten Heuchler, sprecht von den Göttern nicht!
Ihr habt Verstand! ihr glaubt nicht an Helios,
Noch an den Donnerer und Meergott;
Tot ist die Erde, wer mag ihr danken? –

Getrost, ihr Götter!… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Sinneûndergong / Sonnenuntergang

logo.ensafh

 

Sinneûndergong

Wêr bisto? Dronken skimert de siele my
Fan al dyn sillichheden; want krektlyn is ’t,
Dat ik fernaam, hoe’t, gouden toanen
ryk, it sa hearlike sinnefeintsje

Syn jûnich liet op himelske liere puond’;
En rûnom klonk it fan bosk en hichte nei.
Dochs fier is er nei fromme folken,
Dy’t him noch earje, syn wegen gongen.

Oersetting: Piter Boersma

*

Sonnenuntergang

Wo bist du? trunken dämmert die Seele mir
Von aller deiner Wonne; denn eben ists,
Daß ich gelauscht, wie, goldner Töne
Voll, der entzückende Sonnenjüngling

Sein Abendlied auf himmlischer Leier spielt’;
Es tönten rings die Wälder und Hügel nach.… Lês fierder

Friedrich Hölderlin, Piter Boersma

Byfal fan minsken / Menschenbeifall

logo.ensafh

 

Byfal fan minsken

Is net hillich myn hert, moaier fan libben fol,
Sûnt ik leavje? Wêrom achten dochs jim my mear,
Doe’t ik grutsker en wylder,
Wurderiker en leger wie?

Och! De kliber foldocht, wat foar it merkplein doocht,
En de feint hat allinne heech dy’t har macht brûke;
Oan it godlike leaut dochs
Inkeld ien, dy’t it sels ek is.

Oersetting:Piter Boersma

Menschenbeifall

Ist nicht heilig mein Herz, schöneren Lebens voll,
Seit ich liebe? Warum achtetet ihr mich mehr,
Da ich stolzer und wilder,
Wortereicher und leerer war?

Ach! Der Menge gefällt, was auf dem Marktplatz taugt,
Und es ehret der Knecht nur den Gewaltsamen;
An das Göttliche glauben
Die allein, die es selber sind.… Lês fierder