In pear wiken ferlyn bin ik frege om De Schooldichter yn Grins te fertsjintwurdigjen. Dat like my yn earste ynstânsje krekt wat foar my. Ik skriuw al in soad foar bern, kom faak op skoallen, al is dat dan yn Fryslân, en fyn it moai om workshops te jaan. It like op myn liif skreaun. Ik soe kwa poëtyske kennis en edukative kwaliteiten wat bydrage kinne oan de formule om’t ik yn it moderne ûnderwiis sit. Tige aardige minsken ek, dy’t graach oare dichters helpe wolle om te libjen fan harren passy. Dat like sa, oant ik it kontrakt seach. Ik moast earlik sein efkes opsykje wat ‘franchise’ ynhold, want ik fûn it mar in aparte bedoeling om moanliks betelje te moatten foar myn wurk.… Lês fierder

Vannaacht droomde ’k dat Huub van Brakel korona had hadde en dat hi’j de rest van zien leven haost niks meer kunnen zol. En doe wodde ’k wakker en docht: wie is in hemelsnaeme Huub van Brakel? Die ken ik hielemaole niet en ik hebbe ok nooit van die man heurd. Vandaege he’k op internet zocht… Niks. Die man kwam allienig in mien droom veur. Dat is toch gek! Waoromme droom ik over een man daor a’k nog nooit van heurd hebbe? Of was dit een waorschouwende droom?

Lês fierder by Johan Veenstra… Lês fierder

In kollega/dichter neamt de poëzytablo’s fan Ljouwert ‘grêfstiennen’. En dêr lykje se ek wol op, it binne swiere betonnen platen mei tekst.

Lês fierder by Omrop Fryslân… Lês fierder

De lêste jierren komme simmerskoallen hieltyd faker yn byld. Fan ’t jier hat de gemeente Súdwest-Fryslân ek sa’n simmerskoalle regele foar de learlingen út de heechste groepen fan de basisskoallen yn dy gemeente. De bern fan de skoallen fan Proloog yn Ljouwert ha dy mooglikheid al langer. Dêr kinne no fan ’t jier net allinne bern út de hegere, mar ek út de legere groepen fan basisskoallen terjochte. Wat dy skoallen dogge, dogge skoallen foar fuortset ûnderwiis ek. It giet my lykwols earst en meast om de basisskoallen. Op dy simmerskoallen wurdt in protte omtinken jûn oan rekkenjen en taal, om de efterstannen op dat mêd yn te heljen.… Lês fierder

Byb-praat

Hy hellet in blêd út it rek mei tydskriften, parkearret syn tas op de stoel njonken him en stekt syn fuotten langút ûnder de lêstafel.

Sy komt al beljend oanrinnen. ‘Wat, nee, dat mienst net, do soest dochs…!’ Mei in klap set se har cowboysbag op ’e tafel, pakt der in boek út, leit de telefoan der neist en ploft suchtsjend del.

Der ûntstiet in wûnderlike konversaasje tusken dizze twa minsken, sa te hearren sitte se net hielendal op deselde golflingte, mar dat is no krekt it fermaaklike. Hy begjint it petear:

‘Wat lêze jo?’

Lês fierder by Ypie Bakker… Lês fierder