Paadwizer fan Eelkje Tuma is in boek yn in boek. De Nederlânske Marike is op reis nei Noard-Sweden om yn de kunde te kommen mei Linn Mattson, de auteur fan de roman ‘Tur’ (Tur betsjut reis), dy’t sy oan it oersetten is. Se komt de mem fan de skriuwster daliks al yn de trein tsjin, sûnder dat se dat wit.

De frou by it rút die har oan har eigen mem tinken, se hie wat hippy-achtichs.

Dat tinkt Marike en dat is no krekt har probleem en de frou yn de trein, Nelly, rûkt dat op in kilometer ôfstân. Nelly soarget derfoar dat Marike Linn Mattson net samar te pakken krijt.… Lês fierder

Oar plak oare tiid (2004) fan Jetske Bilker giet in pear stappen fierder as Fragmint fan Margryt Poortstra. Swaantsje Nammensma fertelt it ferhaal yn de ik-foarm en de lêzer befynt him fuort yn it begjin fan it boek al yn in komyske sêne dy’t yn De Luizenmoeder net misstien hie. Swaantsje is fergetten dat soantsje Jesse dyselde middei ferklaaid as fûgel nei skoalle ta soe en wurdt dêr op it skoalplein keihurd mei konfrontearre. Der wurdt gau in snie-ûlepak ymprovisearre foar Jesse, mar elkenien sjocht fansels dat de wite wjukken alris earder brûkt binne.

Noch foar’t Swaan op in brulloft de Mr.… Lês fierder

De moeder de vrouw is de titel fan de Nederlânske Boekewike yn maart 2019. Dat wie hjir thús oanlieding foar in petear boppe de dampende boarden suerkoal. Hoe soest dat yn it Frysk oersette, moeder de vrouw, wie de fraach. Mem de frou seist net. It is gewoan ‘mem’, fûn de taalkundige yn ’e hûs. De moeder de vrouw as útdrukking foar it ynstitút yn de húshâlding hat yn it Frysk eins gjin synonym. Of it soe de baas wêze moatte, gniisde de taalkundige. Okee, de baas, yn dat wurd soest ek noch wat irony lizze kinne en sa wurdt de moeder de vrouw yn it Nederlânsk fansels ek brûkt.… Lês fierder