Ans Wallinga

Besprek ‘In nije heit’ fan Thys Wadman

logo.ensafh

Wa hat as bern noait syn nocht hân fan in strange mem? Of fan in heit dy’t je konstant oan de kop seurt? En wa soe dan net graach wolle dat heit of mem opsâlte, alteast foar eefkes. Meastentiids bliuwt it by tinken. Gerke, de haadpersoan út In nije heit, makket lykwols op in jûn syn argewaasje oer syn saaie, noartske heit kenber oan syn mem. Hy wol in oare heit ha, in nije heit. En it hoecht net iens in nijenien te wêzen. Twaddehâns mei ek.
In pear wike letter op syn jierdei, hy sil likernôch tsien jier wurden wêze, sit der in nije heit op de bank.… Lês fierder

Piter Boersma

Twa gedichten

logo.ensafh

 

moai sekuer ha ik it túnôffal garre

moai sekuer ha ik it túnôffal garre
as kompost ferspried ik it no mei ynmoed
ik hie der gjin sin oan mar fiel foldwaning
om dien wurk te meitsjen is foar alles goed

sa ha ik oeren yn ’e sinne sitten

sa ha ik oeren yn ’e sinne sitten
hieltyd foel Williams syn boek op ’e grûn
wylst er foar har song oer dy grienige blom
op it lêst bin ik nei de krokussen rûn… Lês fierder

Pyt Kramer

In âlde bekendenien

logo.ensafh

Okkerjûns ried ik oer de Biskopsleane. Ik hie net tocht dat it ûnderhâld al safier tebekrûn wie, want it skokte as in púndyk en seach der helendal wat ferwurden út.
Ynienen stie der immen oan ’e kant, de hân omheech. Ik stoppe en die de doar iepen: “Is der wat?”
“Ik bin wat let,” sei er, “it soe moai wêze as ik in eintsje mei Jo ride koe.”
“Wêr moatte Jo hinne?” frege ik.
“No, it soe aardich wêze as ik jûn noch op ’t Skoat komme koe.”
“Dat kin altyd; stap mar yn.”
Dat die er. “Moaie lege ynstap,” sei er.… Lês fierder

Hidde Boersma

De bollesesjes

logo.ensafh

Bargebiten

‘Bûter, brea en griene tsiis, wa’t dat net sizze kin, is gjin oprjochte Fries.’

Ut dit saneamde sjibbolet út de sechtjinde ieu kinne wy opmeitsje dat folk en oprjochtens net sasear te krijen hat mei etnisiteit, mar mei taal. En itselde sjogge wy hjoeddedei mei de eask oan ymmigranten om de Nederlânske taal te learen (as se mar leech genôch oplaat binne, want oars hoecht it net). Mar om no taal en oprjochtens sa oan inoar te ferbinen? Ik wit it net.

‘Oprjochtens is op himsels bullshit.’ Mei dizze wurden einiget Princeton prefester Harry G. Frankfurt syn filosofyske ferhanneling On Bullshit.… Lês fierder

Geart Tigchelaar

kom moarn oars mar wer

logo.ensafh

 

fluwielsêft snijt it glês my
yn de hûd in reade streek
kleuret blau fan de kjeld fertroud
as in âlde leafde fynt de pine

de wei werom yn it âlde dowehok glinsterje
fearren en stront weeiïch yn it iere sintsje
mei it finster stikken laket my stikelich út

krekt no
draach ik gjin lange mouwen
krekt no
tjirgje ik tsjin better witten yn

myn knibbeljende triennen oer de rûchte
spielt it klisjee fan it wêrom yn ’e nerven
ropt ien ik mien fan in bekende stimme
waar te nimmen mar it is de nije buorman
dy’t freget as er helpe moat mei it oprûmjen
Lês fierder

Cornelis van der Wal

Nij op ‘e planke Maart 2015

logo.ensafh

Wy nimme de tried wer op wat dizze rubryk oanbelanget. Cornelis van der Wal hat it stokje fan Tryntsje van der Steege oernommen. In protte lêswille tawinske!

 

Poëzij

Albertina Soepboer
Herbarium

Frysk en Frij, Ljouwert 2014
ISBN 9789085660378
Ferkeappriis € 10,00

Yn de bondel Herbarium lit Albertina Soepboer sjen wat har as dichter nau oan it hert leit. Dêrom hellet se foar it ljocht wat se oan planten bewarre hat yn har herbarium. Dy planten roppe in wrâld fan passy en dea op. Tiid is net in line de fierte yn, mar in sirkel. Lykas by planten komme yn de fersen bloei en ferstjerren hyltiten op ‘e nij foarby.… Lês fierder

Miodrag Kojadinović, Janneke Spoelstra

Doe’t Tim dûnse, desennia lyn

logo.ensafh

Der wie dy allinne-ûnderbroek-en-frij-drinken jûn yn it skurve (mar teminsten âlde, en dat jout it in grut foardiel boppe it út lilke nijichheden besteande kontinint fan Noard-Amearika) Lux Theater. Och, ja! tocht ik, dêr soe ik in lekkere slaafjonge (18+, fansels) foar de nacht krije kinne. It soe moai wêze om him de broek fan ’e kont te lûken en him te betaasten op it earste balkon. It soe sa opwinend wêze! (en, ik wol jim noch mar even derop wize, der is gjin fentilaasje yn it gebou) Ik wie sels ree om frijwillich as útsmiter te fungearjen (no, dat is nochris in psychologysk machtsspul).… Lês fierder