Ast op lette jûn by glês en kears
lêst oer in jonge dy’t
oan it petgat yn in skûlhut
fêstsitten hie

efter de reade kibboets
(in âlde Joad foar syn eagen
troch in straaljager deadlik rekke)
yn in spelonk
wacht hâlde moast

hy, in skytlak as elk fan ús
fan in jeep mei fiif Syryske soldaten
fjouwer doch foaroer falle lit
opblaast
delknalt
genedeskot jout

dan is it
op ’e keamer dêrnei
goed neven killen

.

André Looijenga wurket en wennet dizze moanne yn de troch Rink van der Velde neilitten Skriuwersarke op de Feenhoop. Van der Velde syn ûngemaklike, eksistinsjalistyske iere wurk hâldt him yn it bysûnder yn de besnijing.… Lês fierder

op wolwarren ien stip ljocht ferdwynpunt
as tajefte ûnderoan de stjerrehimel

yn soele djipnacht digerje ik it petgat oer
en hein in skruten plûns efter de reiden
fan guozzen nachtliet mei refrein
en fisk – ja en grif in fisk

ek wer it lange lûd, omfierrens, neier
fan net-dêr fuort, boazet it oan
in auto wurdt wer wei, nei in net-hjir

wat krûpt en gûnst en my net byt
wat earne yn it wetter roert
my is it leaf, mar it moaiste jit

sa nachts in swierder droan fan earne wei
en earne hinne brimmend asfalt, rubber en metaal
in iere molkûntfangst, in feeferfier
longerich ree ta echte wurken
in frachtwein sjongt by it betiidste ljocht
en rôlet grânzgjend út earsein

André Looijenga hâldt him op it stuit ta op de Skriuwersarke op De Feanhoop, dêr’t er him noch wat mear as oars taleit op de Fryske literatuer.… Lês fierder