Obe Postma hie in fyts dat stiet
Net yn de boekjes Teake en Flippus
Wisten fan neat mar in foto foel
Ut in âld bibel op myn skoat
Hy siet wat bryk op it hege seal
Puntburdsje wipte yn de wyn… Lês fierder
Obe Postma hie in fyts
‘Stiet as Quo’ smakket mearich
Op freedtejûn 16 novimber 2007 waard yn ‘De Buorskip’ te Beetstersweach de cd Nachtrave fan ’e ‘Wâldrock’-groep Bricquebec presintearre. By dy gelegenheid rekke ik yn petear mei de bruorren Sido en Roelof Wagenaar, respektivelik sjonger-gitarist en drummer yn ’e band Helder. Sjonger-mûlharpist Henk Osinga fan ’e bluesformaasje Chickens Go Mad wie ek by dat petear. Op in stuit kaam de winsklikens om (in part fan) it repertoire fan ’e Ingelske boogierockband Status Quo yn it Frysk oer te bringen en dat dan op cd te setten, te praat. De Wagenaars hiene fuortdalik foar eagen hoe’t soks moatte soe: it soe in prachtich projekt foar Helder wêze en op sa’n wize dy band nij libben ynblaze kinne.… Lês fierder
Ien doarp, ien fûgeltsje, in soad ferhalen
De Kollumersweachster skoalmaster Koos Tiemersma hat in nij e-boek skreaun ûnder it pseudonym Froon Akker. Einum is sawol yn it Frysk as it Nederlânsk te krijen.
It boek spilet him ôf yn it lytse plakje Einum dat net folle mear is as in gehucht mei lju dy’t stik foar stik harren eigen ferhaal hawwe. Yn elk haadstik wurdt ien fan de ynwenners beljochte mei harren wjerfarren en benammen gedachtegongen, of better sein gedachtekronkels. Elk hat syn eigen aparte ferhaal, mar likegoed hingje de yndividuen oaninoar. Sa wurdt oer Casper Bosch skreaun dat er fêstrûn is yn Einum (s. 55) mar dat jildt eins foar elk, al hat de ien der mear muoite mei as de oar.… Lês fierder
Feneetsje
Yn Feneetsje koe ik myn 250e sniebol skoare, in gondel mei dêrin in lytse bol mei ek in gondel.
Oeral yn ’e stêd waarden deselde sniebollen oanbean. Mar by de iene winkel wiene se wol twa kear sa djoer as yn ’e oare en dat wie ek sa mei in gleske bier. En Annek moast € 1,50 betelje for it pisjen.
Fierder duorret it in skoft foardatst dy realisearrest dat de hiele stêd yn it wetter stiet. Patricia Highsmith hat in prachtich, grouwélich ferhaal skreaun oer in ferwûne rôt yn de kelders fan Feneetsje. Mar rôtten hawwe wy dêr net sjoen.… Lês fierder
Boeken yn de trein
In freon hat foar op reis in e-reader kocht mei 4000 boeken. Hy is noait lang ûnderweis of fan hûs; it wie grif in ‘refuse to choose’-oanbieding west fan in online boekhannel. “Ja, in bulkoanskaf komt tiidslinend wifkjen foar, want, al is der software foar in persoanlike kar, it beslút hokker boek komt hielendal op josels oan,” rjochtfeardige de freon mei de e-reader syn yndifferinsje, “nammers lêze dogge jo allinnich.” Dochs liezen myn soan en ik tegearre yn de trein. Hy lies my stikjes foar út Tom Sharpe syn The Great Pursuit en ik him út myn bondel fan antyrealistyske filosofen.… Lês fierder
Kultuer
Acht wike op ’en paad, en gjin museum fan binnen sjoen. No ja, ien lytske, yn Slowakije. En in bytsje yn Praach rûndangele. Dat kinst gjin kultuertoerisme neame. Foar de rest: hynder-en-wein yn Roemenië, âlde trekkers yn Servje en Montenegro, hege bergen en djippe dalen, frjemde aventoeren en dêr foaral fan genietsje. Mar sa’n lange reis sûnder kultuer koe fansels net. Doe’t wy yn Itaalje bedarren dan dochs mar op nei Feneetsje, want ast it oer kultuer hast… Wy wienen eefkes ferjitten dat wy der goed fiifhûndert kilometer foar omride moasten en ek noch oer de autodyk, oars wie it hielendal net te dwaan.… Lês fierder
Sirkwy
Yn it sintrum fan Brussel hie ik in nije outfit kocht en ik fielde my as Tûfke* yn syn bêste albums, fol entûsjasme, ynsicht en nijsgjirrichheid. Mar werom yn ‘e stêd waard ik belle en it wie ferskriklik: in goeie kunde wie omkaam, ik hearde it nijs no krekt. In lytse kamion wie fan links op him ynriden. Triennen sprongen my yn ‘e eagen en foarby it sealtsje fan ‘e Jehova’s rôp ik: ‘Jezus wêr wiest?’ De fraach wie terjochte, mar in oare fraach likegoed: Wêr wie ik? Ik krige de aginda derby, mar eins wist ik it al. Wierskynlik wer earne yn it bandsjessirkwy.… Lês fierder