Heidi Andringa

Aaiskyl

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Om bittertafel glimpkjend leedfermaak
bysittend folk wat stive blêdeklauwers
dreech, dûbelnekkich, stik foar stik oansjouwers
fan rederykdom, harren earesaak.

Guon ferversfeinten wakker teatraal
de skildersezel fan ús taal hantearje,
steltrinnen yn har rûntes útprebearje;
wiisgearich dogge hja har waarferhaal!

Hast geniaal, de meidielsume taal
fan aaikes yn wurdlidpatroan op rige;
werhellings noch net om har teksten lige.

Oarspronklik sizzen fier fan selebraal
neat sjocht yn ’t sinteklaasferhaal. (mei niget
oan ferbyldzjen socht aaikebrieder taal.)

(Yn novimber en desimber 2009 en ek noch begjin dit jier hat op ’e ensafh site it keunstwurk ‘sonnet’ fan Koos van der Sloot stien. Klik hjir.… Lês fierder

Ferdinand de Jong

Sytske

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Sytske, sanegeitsje, omtrint húsgenoat,
beslútleas stiest skûljend ûnder tongerswolken.
Want wetterdrippen ferwinskesto as wite ûndersoart,
as teoryles ûnder wurkfolken.

Dyn gebittastân rûnút dramatysk,
inkel bôlehapkes kinst noch aardich trochslokke.
Wjerkôgje is bytiden akrobatysk,
âlderdom soesto it leafst ferflokke.

Achttsjin jierren lang ha ’k útrekkene niis.
Bisto, grutte mekkerjende hannebiner op jierren?
Jachtfjilden fol mei ivich geile bokken fisioen.

Appelskyl, kropslaad oankocht foar reklamepriis.
Ik hear dyn gekoanstekkerij fan fierren.
Do bliksemskop, mar aldergelokst: sûn!

(Yn novimber en desimber 2009 en ek noch begjin dit jier hat op ’e ensafh site it keunstwurk ‘sonnet’ fan Koos van der Sloot stien. Klik hjir.… Lês fierder

Willem Winters

50 cm ø

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

50 cm ø

Fan’t simmer moasten wy dan dochs mar ris Beieren oandwaan, hienen wy tocht. Fertelden wy dat oaren, dan wie de reaksje sûnder mis itselde: Beieren? Koekoeksklokken en bier!
Mar wy lieten ús ein net slûpe, mei in grutte bôge fia Frankryk en Switserlân kamen wy yn Beieren. It lânskip is beslist moai. Men hat der bergen en heuvels. Gelokkich hawwe de kij dêr minder faak bellen om ‘e nekke as yn Switserlân. Dat geklingel is slimmer as de F 16’s thús.
En stêden as Neurenberg en München roppe kjelmeitsjende assosjaasjes op.

Yn München seagen wy in eksposysje fan Thomas Schütte, yn it Haus der Kunst.… Lês fierder

Andries Miedema

Teplak

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

De dei wie dien en op dy skiere jûn,
wylst skimer ‘t grien ûntnaam fan ’e dampe miede
in keppel kij yn dize driuwend rûn,
foel stiltme efkes wei troch ’t klokkelieden.

Ut ’t rûge perk naam ik fiif fingers ierde,
woech op ‘e hân as wie it goud de grûn.
De frou dy’t neist my my troch ‘t libben fierde,
oereage ‘t fjild oant dêr’t de kym ferdwûn:

Set hjir ús wente want as moarn de sinne
de greiden gloedzje sil en ’t libben tiert,
de fûgels sjonge oer it rûzjend liet

fan reid en ’t hoare boerewurkjen hinne,
stean wy dêr yn ’t fermidden mei ús plannen
en ’t honk foar alle tiid ûnder de pannen.… Lês fierder

Skermer

De kearn

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Wannear wurd ik optild? As ik yn in museum of in teater bin. Museums en teaters binne foar my bûten it lânskip de ultime romten, ik soe der alle dagen wol wêze wolle.

In pear wike lyn ha wy yn it Posthûs op it Hearrenfean nei in foarstelling west fan De Kern, myn frou en ik komme graach by in stik fan dat selskip. In tal jierren lyn kaam myn frou mei it útstel om nei harren foarstelling oer de non Hildegard von Bingen ta. Wy wiene beide ûnder de yndruk en sûnt komme wy geregeld by de Kern, dy’t yn Fryslân alle jierren alinne it Posthús oandocht.… Lês fierder

Edwin de Groot

Niks net koart op ‘e siken!

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Mei syn bondel Neigeraden it Noarden hat Eppie Dam bot yndruk op my makke.
‘String tematysk en ienkinnich griis’, sa wurdt dizze foargonger fan syn nije bondel Blausucht troch de útjouwer Fryske Pers Boekerij omskreaun. No, dat grize hat my aardich rekke. Moai griis is ek griis, no. It makke my nijsgjirrich nei de opfolger.
Neffens de tekst op it omkaft fan Blausucht hoech ik no net te rekkenjen op string tematysk en ienkinnnich griis. ‘Blausucht hat de bûntens fan in keppel hoantsen. De dichter skriuwt oer syn relaasje ta tiid en ferline.’ En ja, it earste gedicht ‘Hoantserid’ lit oan kleur neat te winskjen oer:

Hjir liet in skilder syn palet
en groeiden út ’e ravaazje
fan kleuren tûzen fearren.… Lês fierder

Arthur Rimbaud

In Seizoen yn ’e hel / Une Saison en enfer

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

(út de earste titelleaze ôfdieling)

VIII

Genôch! Dit is de straf. – Foarút!
Aaa! de longen stean yn brân, de sliepen bûnzje! de nacht rôlet my troch de eagen, ûnder dy sinne! it hert … de lea…
Wêr giet it op ta? op ’e slach? Ik bin swak! de oaren rinne troch. It ark, de wapens… de tiid!…
Sjit! sjit op my! Toe! of ik jou my oer. – Skytsekken! – Ik meitsje my fan kant! Ik smyt my foar de fuotten fan de hynders!
Aaa!…
– Ik wen der wol oan!
Dit wurdt it libben op syn Frânsk, it paad nei ear en rom!… Lês fierder