Tsien minuten letter stie ik wer by de kassa. Want ik hie de bokkepoatsjes ferjitten. Ik mei alhiel gjin bokkepoatsjes. Mar ja, myn oare helte fynt se hearlik. Dat sadwaande.
Der stiene twa froulju foar my, beide de karre grôt- en grôtfol.
De iene hie in koart, ôfknipt spikerbroekje oan dat, sa’t myn skoanmem sizze soe ‘de skamte amper bedekke koe’. En se hie der in pear alderaaklikst hege hakjes by oan. De oare stie op rôze sneakers, mei in read learen rokje derboppe. In kombinaasje dy’t ik ek sa gau net betinke soe.
Ik stuts myn bokkepoatsjes opfallend yn ’e hichte.… Lês fierder

Ik sit al in pear dagen earne op om te stinnen. Om’t der neffens my eat net kloppet. Mar ik tink somtiden ek wol: It kloppet mei my net.
Dan ha ik wat lêzen op fb of Twitter. Ien makket in opmerking, in oar is it der net mei iens, seit wat, skriuwt wat, begjint wat te skellen, in oar skellet werom en al gau wurdt de sfear hieltyd minder freonlik. Dan wurd ik der somtiden hast bang, mar meastentiids gewoan flau fan.
Flau wurd ik ek fan hieltyd dy stikken yn ‘e krante oer ‘grensoverschrijdend gedrag’. Gauris giet it dan ek oer politisy.… Lês fierder