Dirkje Brouwer

De himel siet yn it sokkelaad

logo.ensafh

Yn it libben reinde it wolris sa bot dat it dak begûn te lekken, mar troch al dat drippen witst no dat de himel no en dan op besite komt yn dyn eigen hûs.

Datst de himel fynst ast in frjemd lûd hearst en datst dat lûd begjinst op te spoaren. In nuver soarte fan fluitsjen set dyn fuotten yn beweging. Wêr komt dat dochs wei? Do witst seker dat it net fan in fûgel is. Ienkear op ’e sliepkeamer sjochst dat it sokkelaad iepen stiet. Twa earkes stekke derút. Tusken de sokken leit in oprôle kat dy’t fluitsjend snoarket. Fertedere sjochst dernei.… Lês fierder

Henk Nijp

Jeie

logo.ensafh

De slachboom fan de brêge gong nei in lytse tsien minuten wer stadich omheech. De reade ljochtsjes dôven. Motors waarden op ‘e nij starten. It skip dat de opstopping feroarsake hie wie al in moai ein de Waadsee op. We koene wer troch.
We gongen rjochting ‘it bêste lân fan d’ ierde’ of wat dêr noch fan oer is. It wie noch ier yn ‘e maitiid en it sintsje lake ús ta. Hjir lykwols gjin skriezen op ‘e hikke of tsjotterjende protters, dykskiep trouwens likemin. Smûkskaadzjend beamtegrien is der alhielendal net of it moatte dy dy pear útrûpele flearen op Koarnwertersân wêze.… Lês fierder

Cornelis van der Wal

Mingd Nijs (12): Fryske literêre tydskriften

logo.ensafh

It hat in skoft sa west dat Fryslân mear as ien literêr tydskrift ryk wie. Yn it resinte ferline wie der noch wolris sprake fan konkurrinsje en sels striid tusken bygelyks Hjir en Trotwaer. Jo witte fansels dat Hjir en Farsk yn 2009 fusearren ta ensafh.

Op 22 novimber 2014 besochten Friduwih Riemersma en Abe de Vries it in skoftke mei Fers2, mar sân jier letter, op 23 desimber 2021, ferskynde al de lêste publikaasje op dit platfoarm, dat efterôf sjoen net al te folle nijsgjirrige teksten oplevere hat.

Fers2 wie ferbûn oan Utjouwerij Grotesk, mar dy útjouwerij liket no ek fan de ierdboaiem ferdwûn te wêzen.… Lês fierder

Anne Feddema

Poëzij … neat foar my?

logo.ensafh

Lêzers kom op, net sitten bliuwe dêro! Omheech mei dat loaie gat. Dûnsje en sjonge, oer fan alles en noch wat. Libben bringe yn it libben, yn ’e keunsten, dus ek yn ’e literatuer, as lêzer, leafhawwer en as dichter. Jimme moatte mar tinke mei Charles Baudelaire (1821 – 1867): Enivrez-vous. Il faut être toujours ivre, tout est là. Wurd dronken. Wês altyd dronken, sa sit it. Sa earst mar efkes, oars bin’ jo al wurch nei trije rigels fan myn hân. Mar wêr wol ik hinne? Wat wol ik sizze? Ik mis wat … No sille jimme tinke, sykje dan, Feddema, en fal ús net lestich mei dy kwasy poëtyske gjalpen.Lês fierder

Jemke Visser

Kribels

logo.ensafh

‘De Week van de lentekriebels’ hat al wer west. Dus dêr gjin lêst mear fan? Fêst wol, dy ferdwine net samar. Flink kribelich waard ik trouwens wol fan alle gedoch der omhinne.
Foaral it gebalt fan Civitas Christiana, dy beweging fan inge behâldsuchtigen, mei harren benepen tinkwrâld. By wat se neffens harren ‘Zwartboek Lentekriebels’ fine giet de grize je oer de grouwe.
De Rutgers-stichting hat se foar de rjochter dage op beskuldiging fan kwealaster en leagens. Fan sok folk krije je yndied de kribels!
Net foar niks binne se yn goed selskip fan Trump, Poetin, Netanyahu, Orbán en Wilders … Soene dy wolris ‘lentekriebels’ hawwe?… Lês fierder

Giny Bastiaans

In pilske yn Stralsund

logo.ensafh

Ik moat de lêste wike gauris weromtinke oan de tiid dat yn Berlyn ‘de muorre’ foel. Doe wie der in hiel oare sfear yn it lân as no. Der waaide ynienen in oare wyn. En dat joech enerzjy, fleur, in feilich gefoel. Gjin eangst mear foar oarloch, driging.

It siet der yn de jierren dêrfoar al wat oan te kommen. Want songen wy mei inoar net: ‘Leaver in Rus yn myn bêd as in krúsraket!’ En wy glimken doe’t wy letter ús Willem Alexander in bierke drinken seagen mei Poetin. Kinst dy no net mear yntinke. Al moat ik der ek net oan tinke dat ús kening dat no dwaan soe mei Trump of mei syn gnizende cowboys, sittend yn ’e bank, grutsk nei in slagge bombardemint op Jemen.Lês fierder

Henk van der Veer

Interviewe

logo.ensafh

Interviewe, ik mach ut ferrekte graach doën. Al jaren doën ik dat sonder pen en notysyblòkje. Ik hew altyd myn Olympus Digital Voice Recorder-ke met. At it an ut interviewen bin wil ik de minsen ansiën, ut opskriëve leit mij feulstefeul ou. Opfallend is ok dat lui dy’t ik interview meastal binnen un halve minút ut kleine swarte apparaatsje fergete en nyt mear siën.

Interviewe doën ik op un heel soad ferskillende lokasy’s, fan kerk tòt kroech en alles wat der mar tussen in sit.

Ok bij minsen thús. Dat doën ik dan faak an de keukentafel. Altyd stel ik mij self eventsje foar en fertel wêrom ik interviewe joppech fyn: Ik hou fan minsen.… Lês fierder