Hedwig Terpstra

Ferdinand de Jong: ‘We moatte grutsk op it Frysk wêze!’

Pleatst op
logo.ensafh

Ferdinand de Jong (1969) is berne yn Oranjewâld en wennet no mei frou en twa dochters yn Boarnburgum. Hy hat de Middelbere Lânbouskoalle dien en wurket as zzp-er. Yn 2010 skreau er de spionaazjeroman Guozzeflecht. Yn 2011 ferskynde de roman It dak fan de wrâld en dit jier krige er dêr de Rink van der Velde-priis foar. Yn de maityd fan dit jier ferskynde de plysjeroman De lêste trúk.


Wêr giet De lêste trúk oer en hoe is it boek ta stân kaam?
Ferdinand: ‘It boek giet oer resjersjeur Evert Jaarsma, dy’t de hannen fol hat oan syn plysjewurk.… Lês fierder

Willem Schoorstra

Frysk en fierder

Pleatst op
logo.ensafh

It publisearjen fan it pamflet Oer Erfskip en Nasjonaliteit hat, neist dat it opskuor joech, ek dúdlik makke dat der ferlet fan mear en eksplisiter ynformaasje wie. Net sasear technise ynformaasje as wol in eachweid op in takomst út Frysk perspektyf wei. Fierders hat it ek bleatlein dat emoasjes in beskate rol spylje sadree’t it oer identiteit en komôf giet. Op himsels hoecht dat net slim te wêzen. Foar in hiele protte minsken is it nij om serieus nei jins identiteit te sjen, om út te finen wat dat seit en betsjutte kin foar jins posysje yn de maatskippij en, yn grutter ferbân, de wrâld.… Lês fierder

Henk van der Veer

Frij naar Rutger Kopland (1934-2012)

Pleatst op
logo.ensafh

Fertrek fan dochter

Se moest inderdaad fut, ik hew ut siën
an har gesicht dat langsem feranderde
fan dy fan kyn in dy fan fryndin
fan dy fan froeger in dy fan nau

En foëld en rúkt at se mij túte,
un húd en un haar dy’t nyt mear foar mij
bedoëld was, krekt su as froeger,
toen we de tiid nòch hadden.

Der was in oans hús un weareld fan ferlangen,
geluk, pine en ferdryt groeid, in har
kamerke dêr’t se fersamelde wat se met
nimme sú, har herinnerings.

Nau’t se fut is, kiek ik út ut slaapkamersraam en siën
krekt datselde útsicht, eksakt dy
selde weareld fan twintech jaar werom,
toen ik hier woanen kwam.… Lês fierder

Friduwih Riemersma

Ik bin al delsketten

Pleatst op
logo.ensafh

De buorman frege at ik foar syn skodoarteater in stikje skriuwe woe. It moast gean oer in ferneamde held fan my dy’t fan syn fuotstik foel. Dy hie ik net paraat. In oantinken oan sa’n ien like my tsjinstridich; ien hoedet syn sosjaal oansjen foar diskredyt troch te besykjen in fallen held út de histoarje te feien. Lykwols belove ik der oer nei te tinken. Myn puberale listke Favorite Manlju, yn de kategoryen Dea en Libben, soe einlik syn nut bewize kinne. It ferskynsel fan de heldeferearing wie miskien nijsgjirrich. Myn helden en harren ûntearing wienen inoar grif opfolge troch de jierren hinne, nei alle gedachten faak om deselde reden fan ûnfolsleinens.… Lês fierder

Geart Tigchelaar

Foaropwurd 72

Pleatst op
logo.ensafh

De hite simmer

It waar wol mar net waarmer wurde, wy hawwe sels in kear de kachel oan hân. It wie fierstente mâl, mar wienen ek net fan doel om te ferklomjen. Dan de kachel mar oan.
As it waar dan net meihelpe wol, moatte wy ús mar waarmje oan ’e soele klanken fan ’e poëzij en proaza. De tablet mei yn ’e bus mei de hannen dy’t plakke op switterige leuningen, sa’t Jetze de Vries dichtet.
Drank kin de dichtieren iepenje, it binnenste in gloede jaan dêr’t men de hiele nacht profyt fan hat, mar ek de kontakten fersoepelje. Fan dat lêste dogge Hedwig Terpstra en Pier Boorsma ferslach.… Lês fierder