Hindrik Wiebe Rinzema

It Doarp

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Sûnt in jier wenje en wurkje ik yn Oaxaca, in grutte stêd yn it suden fan Meksiko. In jier as wat lyn ha ik in skoftsje yn Meksiko studearre, en sa bin ik yn de kunde kaam mei in wyfke dêr, en in jier lyn ha ik besletten it dêr foar ûnbepaalde tiid te besykjen. Dan komt der by in relaasje faak ek in skoanfamylje om ’e hoeke te sjen, en no blykt de helte dêrfan út in mysterieus plak yn ’e bergen te kommen dêr’t eltsenien it hyltyd oer hat, in plak dat trochgeans oantsjut wurdt mei ‘it doarp’. It moat in ôfgelegen plak wêze mei ekstremen, sa no en dan binne der grutte feesten, mar normaal is it in stil plakje mei in protte natuer.… Lês fierder

Jelma Knol

Boeken fuortdwaan

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

Der moat mear romte yn de boekekast komme. De steapels nije oankeapen yn myn “studearkeamer” wurde te heech. Dat ik sjoch foar de safolste kear nei de twa planken mei Simon Vestdijk. Dy haw ik sûnt myn tritichste net mear lêzen. En eins haw ik allinne oan Ivoren wachters en Pastorale 1943 dierbere oantinkens. En oan de sadistyske Meneer Visser’s hellevaart, oan de sênes wêryn’t er in wylde ein tusken syn tsjeaken ferbrizelet en op de wc Robespierre tinkt te wêzen. Foardat ik it wit, sit ik wer te lêzen. Ik nim in ferhalebondel mei op bêd, ‘De oubliette’ en ‘Het veer’ moatte de trochslach jaan.… Lês fierder

Cornelis van der Wal

Kat en laptop

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

It wie tink sa’n tsien jier lyn, op in boekefeest yn dat freeslik ûngesellige Postplaza, dat de ferneamde skriuwer/dichter Steven H.P. de Jong my ris frege fan: “Hoe skriuwsto dyn gedichten eins?’ Ik miende dat er witte woe wêr’t myn ynspiraasje weikaam en hoe’t myn skriuwproses sawat yninoar stuts, dat ik luts in dreech gesicht, en begûn fan: ‘No ja, jo moatte in begjin hawwe, en…’ Mar it die bliken dat Steven witte woe wêrmei’t ik skreau, mei de pinne bygelyks? Mar foar’t ik dêr op reagearje koe waard my in glês bier yn ‘e hannen treaun. Dêr moast fansels fan preaun wurde.… Lês fierder

Charles Bukowski, Anne Feddema

the girls and the birds/de fankes en de fûgels

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

the girls were young
and worked the
streets
but often couldn’t
score, they
ended up
in my hotel
room
3 or 4 of
them
sucking at the
wine,
hair in face,
runs in
stockings,
cursing, telling
stories…

somehow
those were
peaceful
nights

but really
they reminded me
of long
ago
when I was a
boy
watching my grand-
mother’s
canaries make
droppings
into their
seed
and into their
water
and the canaries were
beautiful
and
chattered
but
never
sang.

de fankes en de fûgels

de fankes wienen jong
en tippelen op ’e
strjitte
gauris hienen
se gjin klanten,
einigen dan
yn myn hotel
keamer
3 of 4 fan
harren
sloarpjend fan ’e
wyn,
hier yn ’t gesicht
omdjoeiend yn
nijlons,
flokkend, ferhalen
fertellend…

dochs
wienen dit
fredige
nachten

mar eins
dienen se my tinken
oan lang
lyn
doe’t ik in jonkje
wie
eagjend nei beppes
kanarjes
hoe’t dy
yn it sied
skieten
en yn it
wetter
en de
kanarjes wienen
prachtich
en
tsjetteren
mar
songen
nea.… Lês fierder

Willem Winters

Bauke de Jong (1)

Pleatst op
Reagearje
logo.ensafh

De Fryske Ionesco

‘Ik hâld der mei op,’ seit de antikwaar.
‘Dat spyt my,’ sis ik.
Hy hat altyd nijsgjirrige dingen. Hy wit dat ik sljocht bin op kryptyske, seldsume, frjemde druksels.
Ik sneup wat lâns de rigen en ûnder op in steapeltsje fyn ik 3 harkspullen troch Tjitte Piebenga, Johannes Spyksma en Bauke de Jong, mei in ynlieding, dy’t lykwols achteryn te lâne kaam, fan Lolle Nauta. In útjefte fan Asyl út 1964 (literêr tydskrift 1963-1966).
77 siden avant gardistyske radiostimmen, stensille en fan in dadaeftige foarkant foarsjoen.
Soks fynst net alle dagen.

Piebenga lit twa manlju fan ’e merke, fan de autoscooters oan it wurd.… Lês fierder