for life to be bearable
you need some madness
(Marcel Proust)
mearke
Ik brûkte
In ferkearde kombinaasje
fan drank en pillen
sa tearde ik
oer de wjok
Ik kaam by
yn in ambulânse
ik rôp
‘Ïk wol der út
Ik kin de ambulânse
net betelje’
‘wy bringe jo
moai thús’
sei de sjauffeur
dit wie it mearke
fan de betsjoende prins
en it rûn
no ris goed ôf… Lês fierder
En dêr stie jimme, razende, reizgjende reporter hookstrooks foar it grutte, ferneamde skilderij fan Pieter Bruegel de Alde út 1563, “Dulle Griet’, dat safolle betsjut as ‘Lilk Wiif’.
It skilderij is te besjen yn it tige nijsgjirrige museum Mayer van den Bergh yn Antwerpen. No tinke jimme miskien: Ha fijn… no sil it wêze… in keunsthistoaryske útlis en ynterpretaasje fan ’e symbolyk yn it skilderij. Mar nee hear, neat fan dat alles. Dêr is ynternet foar.
Al de muoite wurdich om te fertellen is, dat der neffens my in reade tried rint fan Bosch-Bruegel nei it Flaamske byldferhaal…sis de strip…fan Willy Vandersteen en sels de cartoons fan Kamagurka, mar sels dêr, hoewol’t it ûnderwerp my tige noasket, woe ik it net oer hawwe.… Lês fierder
Ik hie in nije ôfspraak makke by de baly fan de toskedokter en doe’t ik fuortrinne woe, kaam der krekt in kreaze âlde frou út de praktykromte.
Ik sis frou, mar eins wie it in dame. Dame, is dat wol geef Frysk? Ha wy dêr wol in goed Frysk wurd foar? Of besteane der gjin dames yn Fryslân?
Mar goed.
Ik tink dat se de tachtich al helle hie. Kreas jurkje oan, jaske deroer, moaie ketting om. Bytsje eachskaad op. Bytekene en gelikense wynbrauwen, al wiene it net fan dy hippe Frida Kahlo boarstels.
Sa soe ik der ek wol útsjen wolle, as ik sa âld bin.… Lês fierder
Op de kop ôf in jier lyn siet ik jûns om healwei tsienen al in trije kertier as iennige yn Kafee Titus op ’e hoeke tsjinoer it âld kleaster midden tusken de gloaiïngs fan it Súd-Limboarchsk lânskip oan de taap mei T. te redendielen oer ûnder mear de mannichfâldige fertsjinsten fan de bruorren Anker dy’t blykber gauris yn dizze omkriten bivakkearren, doe’t der dochs noch twa oare gasten troch de doar waaiden.
De âldste hie in sturt yn ’t hier en in fealblau spikerjaske oan, de jongste in fierstente romme kolbert mei de kleur fan te faak reinige silysalpeter. Oars bin ik mei myn behyplik kleurûnderskiedingsfermogen net sa wei fan kleuren en alhiel net dy fan klean, mar T.… Lês fierder
Klaas Looper (broer fan Bert) hie yn it ramt fan it boekeprogramma Tusken de wurden in oangripend petear mei skriuwer Pier Twerda, oer syn krektferskynde tsjokke roman De Deade Blom. Harkje hjir
*… Lês fierder
No’t ik wer in museumkaart ha, en twa berntsjes, sjoch ik no en dan in museum fan binnen. It sil in jier of tsien lyn wêze dat ik foar it lêst in museumkaart hie. Wol wurke ik noch in hoartsje yn in biermuseum, mar dat wie in âlderwetsk museum, mei ynformaaasje en in gronology en fan dy dingen. Wat ik tsjintwurdich yn museums sjoch is hiel wat oars.
Yn ’e trein nei it Spoarweimuseum hie myn âldste soan it hieltiten oer it ‘Stoomtreinmuseum’. Dat koe wol wier wêze, dat we nei in museum oer stoomlokomotiven ûnderweis wiene, dat de oare lju yn ús treintsje begriepen him wol.… Lês fierder
