De lêsklub fan Omrop Fryslân hat gear west oer ‘Fol túch de mist yn’, fan Hidde Boersma. Klik hjir om dizze útstjoering te beharkjen.… Lês fierder
Lêsklub oer Hidde Boersma
Reagearje
Foaropwurd 32
Dit is de lêste ôflevering foar de simmerfakânsje. Pas op 17 septimber sil ôflevering 33 ferskine.
It sil wol sa wêze dat yn de rin fan de simmer in pear kear in bydrage oan dizze ôflevering foar it lange simmerskoft tafoege wurde sil.
Fierders sille de oare rubriken op ’e ensafh-site wol hieltyd fan nije items foarsjoen wurde. De nijsfoarsjenning giet dus gewoan troch.
Elske Kampen en Edwin de Groot
Fan har binne de gedichten yn dizze ôflevering. It gedicht fan Elske Kampen is in foarpublikaasje fan har te ferskinen debútbondel:
letters swart as krobben út dyn hân
en lit se yn it sân, as lûkt de grûn,
ta wurden rûgelje
Edwin de Groot syn gedicht slút wat de tematyk oangiet moai by dat fan Kampen oan:
Faaks dat myn klapwjukjen flechtich
it ôffeljen strjemmet of opmoediget miskien
wat fan ’e grûn komt wer
yn ’t sied sjit
Anne Feddema
Anne Feddema leit him de kommende tiid ta op it skriuwen fan proaza, wat liede moat ta in nije ferhalebondel.… Lês fierder
Nije skuon en reade skuon
Anneke van Renssen
Nije skuon
Oait song Ellen ten Damme yn De tranen van Maria Machita (Paul Ruven, 1991) ‘Nieuwe schoenen veranderen je leven.’ De film wie prachtich, mar ik leaude net yn de krêft fan nije skuon.
Ik haw in oare manier fûn om myn libben te feroarjen. Sûnt koart jouwe Willem en ik opskuor. Minsken dy’t ús in skoft net sjoen hawwe freegje foarsichtich: ‘Wat is der mei jim bard? Giet it wol goed?’ As wy yn koar roppe dat it prima giet, komt de folgjende fraach: ‘Wat is er dan mei jim oan ’e hân?’
Wy binne nammentlik slim ôffallen.… Lês fierder
Wêr’t it om freget
Dêr, tusken de stiennen en yn it sân
dêr’t heech it strakke tou oer spand is
dat freget om holle rjocht en earmen
wiid en om ’e wyn dy’t twirret yn hier
en om ’e fingers, dêr fynst it net ast
sikest. Net yn de rook fan skjin papier
of spuonnen hout.
En yn it stille wyt net. It freget om
in doelleas gean de buorren út, sûnder
immen acht te slaan en dan ynienen
út in doar dyn lytse hûn dy’t jierren
dea wie. Om nachtlik blaffen freget it,
om skerpe tearen yn in fuorttreaun
lekken oer de grûn.
Bliuw dêrom lizzen yn dyn bêd hjoed
en lit de dei op wolken fierder farre.… Lês fierder
Por los Caminas de Mysore / Op it Paad fan Mysore
Por los Caminas de Mysore
út: Ladrra Este (Eastlike Skeante) 1962 – 1968
Rocas azules, llanos colorados,
cárdenos pedregales, nopaleras,
magueyes, bosques acuchillados – y la genta:
¿su piel es más obscura o más blancas sus mantas?
Patrias del gavilán, cielos tendidos
sobre el campo de par en par abierto.
La tierra es buena para soñar o cabalgarla.
A pesar de las hambres son bien dadas las hembras:
pecho y cadera llenos, descalzas y alhajadas,
del magenta al turquesa el vestido vehemente.
Ellos y ellas andan tatuados.
Raza de ojos inmensos, pedernal la mirada.
Hablan en jerigonza, tienen ritos extraños,
Pero Tipú Sultán, el Tigre de Mysore,
bien vale Nayarit y su Tigre de Alica.… Lês fierder
Norsk husflid
Edvard Munch siet op ’e râne fan Fedde Friezema syn hotelbêd en skodholle.
‘Nee,’ sei de âld baas, wylst klauwend en pûlkjend oan syn grize stoppelburd, op in wize sa as Fedde noch nea earder ien ‘nee’ sizzen hearde, as hie er yn dat lytse wurdsje alle ellinde en fertriet fan ’e hiele wrâld sammele. Mar Fedde hie stadich oan genôch fan it gelul fan ’e meast ferneamde keunstner fan Noarwegen. Dy’t nammers, wier is wier, wol de reden wie dat er yn Noarwegen wie. Fedde woe nei it Munch Museet yn Oslo om einlings mei eigen eagen de ‘GJALP’, te sjen, ien fan ’e grutste ikoanen út de West-Europeeske keunstskiednis.… Lês fierder
