VI. It Leger fan de Deaden

Doe’t Dr. Herbert West in jier lyn ferdwûn, frege de plysje fan Boston my it himd fan it liif. Se tochten dat ik wat foar har efterhold, en faaks hiene se ek wol fermoedens fan slimmere saken; mar ik koe harren de wierheid net fertelle om’t se dy net leauwe soene. Yndie, se wisten dat West ferbûn wie mei aktiviteiten bûten de kennis fan de gewoane mins; want syn yslike eksperiminten mei de reanimaasje fan deade lichems wiene in hiel skoft te wiidweidich om folslein temûk te hâlden; mar de alderlêste, sielferskuorrende katastrofe hie eleminten fan demoanyske fantasije dy’t sels my twifelje lit oan de werklikheid fan wat ik seach.… Lês fierder

V. De Ferskrikking fan de Oarloch

Party minsken ha oer ferskuorrende saken ferteld dy’t bard binne op de slachfjilden fan de Earste Wrâldkriich en net neamd wurde yn publikaasjes. Fan guon dêrfan rekke ik fan it sintrum, oaren makken my deaberoerd, wylst noch oaren my rydboskje lieten en derfoar soargen dat ik yn it tsjuster efterom seach; hawar, nettsjinsteande de slimste ferhalen, tink ik dat iksels de meast yslike saak fan allegear fertelle kin – de skokkende, de ûnnatuerlike, de net te leauwen ferskrikking dy’t út it tsjuster weikaam.
Yn 1915 wie ik in dokter mei de rang fan earste luitenant yn in Kanadeesk rezjimint yn Flaanderlân, ien fan in grut tal Amerikanen dy’t har earder as de oerheid sels mongen yn de ûnbidige striid.… Lês fierder