Daam de Vries

Knoffeljende bekkens

logo.ensafh

De meast deprimearjende wize fan it merkbiten en benammen fan it mjitten fan muzikale glâns is wol it konkoers. Ha ris meimakke dat myn blaasmaat yn de bus in epilepsy-oanfal krigen. Dat is no net daliks de meast gaadlike opmaat nei in mei ynmoed brochte muzikale jefte mar seit tagelyk hielendal neat oer de reis en benammen net oer de wille yn de oanrin fan goed tsien wike.

Yn dy tiid wie it noch sa dat de konkurrinsje dêr wat begryp foar opbringe koe en waard yn ûnderling oerlis nei de lotting útmakke dat wy as lêste blaze koene en as it my goed heucht ek noch kampioen waarden.… Lês fierder

Imke Hooijenga

Ynspiraasje en imitaasje

logo.ensafh

Baukje Wytsma skreau nije fersen foar it boek dat yn 2012 yn it Dútsk ferskynde as ‘Zwei die sich lieben’, fan Jürg Schubiger (tekst) en Wolf Erlbruch (printen). Yn it Nederlânsk ferskynde it as ‘Zoen me tot ik spin’, dêr’t al besteande leafdesgedichten út de Nederlânske literatuer foar brûkt binne fan bgl. Annie M.G. Smidt, Eva Gerlach en Toon Tellegen. Fierder ferskynde it boek ûnder oaren ek yn it Frânsk, Spaansk en Italiaansk, hjir mei oersettings fan de oarspronklike fersen fan Schubiger.
It boek sjocht der prachtich út; it is moai ynbûn en opmakke – yn feite in eksakte kopy fan de Dútske ferzje, al is foar dát boek better papier brûkt en is it mei linnen ynbûn – en der sitte gjin flaters yn.… Lês fierder

Duo von Däniken

Fan it fabryk nei de kroech

logo.ensafh [soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/135890532″ params=”auto_play=false&hide_related=false&visual=true” width=”25%” height=”75″ iframe=”false” /]

Sjogge jo de spiler fan Soundcloud net hjirboppe? Klik dan hjir.

Drinkliet fan Stille Sytse en de Skriemers

Fan it fabryk nei de kroech

Ik rin hast nea
In kroech foarby
Al dy potsjes bier
Dy sjonge foar my
Ut it fabryk wei
De kroech yn
Dêr fiel ik my frij

Ik bealgje my dea
Altyd it swit op ‘e rêch
Dy droege kiel fan my
Nee, dat is net bêst
Ut it fabryk wei
De kroech yn
Dêr fiel ik my frij.

Wurkje en wurkje
In slaaf foar wat lean
Bealgje en bealgje
Wat hat it foar sin
Ik wol in nij begjin ensafh.… Lês fierder

Tessa Blaauw, Tryntsje van der Steege, Forina van der Zee

Sjueryrapport Rink van der Velde-priis 2014

logo.ensafh

De Rink van der Veldepriis is yn 2003 ynsteld troch it kolleezje fan boargemaster en wethâlders fan de gemeente Smellingerlân, yn oparbeidzjen mei útjouwerij Friese Pers Boekerij te Ljouwert.

Klik hjir foar it folsleine rapport (pdf)… Lês fierder

Jelma Knol

Im grossen Schweigen

logo.ensafh

Wylst de Twadde Wrâldoarloch nei de ein rint skriuwt Matthijs Vermeulen (deiboek-brieven) oan syn sike frou Anny. Se wenje dan yn Noard-Frankryk. De toan is sa yntym en tear dat jo dizze teksten hast net lêze doare. Anny stjert en letter sneuvelet harren soan Josquin. De oankeap fan Het enige hart, de oangripende deiboeknotysjes fan komponist Matthijs Vermeulen tusken 1 septimber 1944 en 1 septimber 1945, datearret út in perioade dat ik drok dwaande wie mei Nederlânske komponisten.

No ja, dwaande, passyf dwaande dan. Ik mei graach nei muzyk harkje en deroer lêze. It is in belangstelling dy’t boppedat gjin grinzen kin: jo fine altiten wol wer in gebiet dat nij foar jo is en dêr’t jo dan wiidweidich yn omstrune kinne.… Lês fierder

Rodaan Al Galidi, Geart Tigchelaar

It park fan it hert fan Zorro / Het park van het hart van Zorro

logo.ensafh

 

It park fan it hert fan Zorro

Alle dagen
helje ik touwen út tûken,
jou ik fertrape blommen wetter.
Brutsen wjukken
bring ik werom nei nêsten.
Yn it park fan myn hert
romje ik lege flessen op
en smoarge kondooms.
It is te folle wurk
buorden op te hingjen
om it pisjen
op it grien fan myn hert
te ferbieden.
Ik twivelje soms
oft myn hert al dit grien nedich hat
om hert bliuwe te kinnen.
Soms
tink ik deroan it park fan myn hert
yn in garaazje te feroarjen
en mei it jild
lear ik aaien te lizzen
yn in nêst yn myn hert
en te kraaien
op in muorre yn myn holle.… Lês fierder

Beart Oosterhaven

Ynspirearre fakmanskip

logo.ensafh

‘Yn de njoggentiger jierren gie elk wer syn eigen wei, al sieten Douwe en ik tegearre noch yn Piter’s Protters en spile Douwe wol ris in gitaarpartij yn op ien fan myn CD’s.’ Dat skriuwt trûbadoer Piter Wilkens yn it ‘Efteropwurd’ fan ’e titelleaze debút-cd fan ’e groep Diggelfjoer út 2002.
De neamde ‘Douwe’ is Douwe van der Werff fan Murns, hjoed de dei bekend as ‘Grize’, de manlike helte fan it duo Grytz & Grize, dêr’t koartlyn de cd Twa fan ferskynde.

Skiednis
Om it skiednisleske eefkes ôf te meitsjen: Diggelfjoer bestie yn 2002 út ’e multy-ynstrumintalisten Douwe van der Werff en Domien de Winter, mei Koos Keus op drums.… Lês fierder