Hein Jaap Hilarides

JIM LA DREAM Andinkens an Jakobus Quirinus Smink

logo.ensafh

’t Begon op ’t Cruqiusailand foor de kust fan Amsterdam. Jakobus strandde met ’n auto bij mij foor huus, met de kont na de portyk en de moterkap in de haag fan de binnentún. Der mochten gyn auto’s komme, ’t waar foetgangersgebied. Ik weunde der met myn fryndin op tweehoog in ’n flet. Wij hadden ’n fergadering fan Hjir en soa reed Jakobus met syn nije, rooie bestelauto tot an de ingang fan de flet toe. In dieselde binnentún waar ’s een omkommen deur ’n ferdwaalde koegel. Maar ’t waren gyn loaden koegels die’t Jakobus rieken die overdâg, ’t waren hageltsys fan ’n jachtgeweer, dat hij op himsels ôfskoat en die’t him hest fataal worden.… Lês fierder

Jelma Knol

Jacobus Quiryn Smink (31 jannewaris 1954 – 27 jannewaris 2024)

logo.ensafh

Krekt foar syn santichste jierdei ferstoar Jacobus Quiryn Smink, dichter, heit, oersetter en dosint. De lêste twa jierren wenne er net mear yn Eindhoven, dêr’t er jierrenlang foar de klasse stie, mar yn Sondel, yn in sjalet op it hiem fan syn leave suster Tiertsje.
 
Sondel die him goed: it wie in nije start yn syn libben en hy hie in soad ballêst fan him ôfsmiten. It wie krekt as krige Kobus in gruttere mentale romte. Hy koe wer frij en iepen oer himsels prate, hoegdest net mear te tinken: wat is no wier fan syn ferhalen of net? Nim no dy Q fan Quiryn yn syn namme.… Lês fierder

Giny Bastiaans

In âlde kop

logo.ensafh

De Buienradar hie sein dat it net reine soe. Dus hie ik gjin paraplu meinommen, de stêd yn. Ik wie amperoan in kertier de stêd ynrûn of it eaze al wer. Ik dûkte gau it portyk fan in kapper yn om te skûljen. ‘Kom derby!’ sei in frou dy’t al earder de bui hingjen sjoen hie. Se siet djip yn ’e sjaal. Hie in fleurige pet derby op, en moai opmakke eagen.
‘Wy binne yn goed selskip,’ sei se en wiisde nei de grutte posters fan moaie froulju mei in prachtich bosk hier. ‘Ik stie my krekt te besauwen,’ sei se, ‘sa perfekt at dy froulju der útsjogge.… Lês fierder

Martsje de Jong

Hup Aant Jelle

logo.ensafh

Al salang’t it my heucht wurdt my ferteld dat it Frysk ferdwynt as wy der net goed op passe.

Ik wie noch mar sa’n famke doe’t ús heit my der al op wiisde dat ik Frysk prate moast tsjin Nederlânsk pratende boarters. Of tsjin myn playmobilpopkes en plestik soldaatsjes. Hy woe mar net fan my oannimme dat it yn it Frysk foar gjin meter boartsje woe; dy popkes praten allegear Nederlânsk. Cowboy’tsje en Yndiaantsje boartsje – soks soe no net iens mear meie, trouwens – slagge ek net yn ús memmetaal, sels net as alle dielnimmers oan dit populêre tiidferdriuw thús ek Frysk praten.… Lês fierder